Rond maart kwamen de eerste ebola meldingen vanuit West-Afrika. Het was niet de eerste uitbraak en er werd door het westen matig op gereageerd.
Maar na enkele weken bleek deze uitbraak toch groter dan de vorige en toen enkele Westerse verzorgers ook stierven, was de aandacht gewekt.
Intussen werden duizenden mensen ziek en werd het verspreidingsgebied steeds groter. Meerdere landen kregen ermee te maken. Waarschijnlijk had dit te maken met het feit dat de incubatietijd “erg” lang was: tot 3 weken. Vanaf dat moment waren de patiënten besmettelijk. Dat bracht met zich mee dat veel mensen (de grenzen) over vluchten en derhalve, onwillens, de ziekte meenamen.
In de getroffen landen werden de hulpverleners inmiddels met scheve ogen aangekeken door de, nauwelijks geschoolde, bevolking. Sterker, de bevolking dacht dat de hulpverleners de ziekte zelfs verspreidden. Zieke mensen werden verborgen en doden stiekem begraven. Helaas was ook dit een foute keuze, want juist daardoor werden de mensen besmet. Pas toen steeds meer duidelijk werd dat de besmetting door o.a. huidcontact, speeksel en bloed werd doorgegeven (ook na de dood), ging de bevolking over tot betere voorzorgsmaatregelen.
Westerse hulpverleners kwamen intussen ook terug naar hun eigen land en men wist niet goed hoe daarop gereageerd moest worden. Moesten ze 3 weken in quarantaine ? Mochten ze vrij rondlopen, maar goed in de gaten gehouden worden ? Discussies alom !
In een aantal gevallen kwamen mensen terug uit gebieden waar de uitbraak was geconstateerd en sommigen werden ziek. Dat gaf aanleiding tot lichte paniek. Gelukkig bleek het in de meeste gevallen om een “normale” tropische ziekte te gaan, als malaria e.d.
Ook zieke hulpverleners kwamen terug. Deze werden uiteraard in quarantaine geplaatst en er werd koortsachtig naar een medicijn gezocht. Helaas werden ook enekele verplegers, ondaks alle voorzorgsmaatregelen die waren genomen, ziek en stierven. Enkele zieken overleefden echter met nog niet goedgekeurde medicijnen.
Eind 2014 leek de uitbraak een halt toegeroepen, maar nog niet voorbij. Inmiddels was zo’n 50% van de geïnfecteerden overleden.